Ostatni ornament i moje lektury // The Last Ornament and My Readings

Z lekkim opóźnieniem (mam nadzieję, że zostanie mi to wybaczone) publikuję zdjęcia ostatniego już haftu z serii, biorącego udział w SWOBODNYM HAFTOWANIU zorganizowanym przez Splocika.

Jest to jedyny ornament, który wyhaftowałam muliną DMC jednobarwną.
Ale tak mi pasowało.
Numer mulinki to 3843, a sam haft tradycyjnie już na tej samej kanwie rustykalnej.

Tutaj zaś wszystkie sześć haftów razem (więcej już nie będzie, niestety).\

I jeszcze trójkami, bo tak je zamierzamn wykorzystać.
Właśnie uchyliłam odrobinkę rąbka tajemnicy ...

To już prawie koniec tej miłej zabawy.
Pozostała jeszcze tylko prezentacja wykorzystania tych sześciu haftów.
Jednak do końca ma pozostać tajemnicą, jak każdy z uczestników zabawy zamierza te hafty wykorzystać.
Tak więc dopiero pod koniec sierpnia będę pokazywać, co z tymi moimi ornamentami uczyniłam.

Bardzo jestem ciekawa, jak Wy byście wykorzystali te hafty.
Ja już wiem, jak je wykorzystam, ale się nie mogę zdradzić ...

Dzisiaj po raz pierwszy pokazuję zdjęcia części moich lektur.
Jak już wspominałam, jestem maniaczką książkową (taki ze mnie szop-czytacz).
Ale się nie przerażajcie, nie będę tu prezentować wszystkich przeczytanych przeze mnie książek.
Od czasu do czasu coś tam jednak pokażę i może nawet czasami cosik o moich doznaniach czytelniczych - zresztą całkowicie subiektywnych - napiszę.

Uwielbiam poznawać historię patrząc nań oczami bardziej, mniej lub całkiem (nie)zwykłych ludzi.
Za tą bardziej oficjalną historią nie do końca przepadam, gdyż zbyt często skupia się ona na datach, wojnach, przewrotach, rewolucjach, polityce itp.
A przecież życie nie na tym polega, a w każdym razie nie tylko na tym.
I stąd biografie lub nawet powieści historyczne, ale w kontekście danej epoki, z dobrze i prawdziwie zarysowanym tłem.
To by było tyle tytułem wstępu.

Polecam "Pamiątkowe rupiecie",  naprawdę warte są przeczytania.
Biografia De Niro byłaby dużo ciekawsza, gdyby nie została przepakowana nadmiarem szczególików, niekiedy - oczywiście w moim odczuciu - nużących i całkowicie zbędnych.
Natomiast zachwalana "Miniaturzystka", niestety, ale trochę mnie rozczarowała.
Zapowiadało się wspaniale, ale pod koniec jakoś się niektóre wątki rozmyły.
Polecam za to opowieść Anny Seniuk i jej córki.
Również historia rodziny Steczkowskich warta jest zapoznania się z nią.
I oczywiście zajrzyjcie do Hamisha.
Ja osobiście za nim przepadam i co pewien czas do niego powracam.
Może więcej o tych lekturach skrobnę na moim drugim blogu.
Jeśli mi się to uda, to dam znać.

I jeszcze na koniec chcę Wam pokazać prześliczne kwiatki, które dostałam całkowicie bezokazyjnie od mojej Koleżanki.
Niech i Wasze oczy cieszą się tymi pięknymi barwami.
Oto one - tu w wydaniu dziennym, a niżej wieczorowym.

I to już by było na tyle dzisiaj.
Dziękuję Wam bardzo za liczne odwiedziny i fantastyczne komentarze.
Pozdrawiam Was serdecznie i do zobaczenia !!!